ความสยองขวัญของ Chiropterans
ในตอนเย็นที่สงบและมีลมพัด ฉันกำลังเตรียมตัวเข้านอนโดยทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ อาบน้ำอุ่น แปรงฟันด้วยน้ำเย็น ปิดประตูห้องนอน และปิดไฟในที่สุด แต่ทันทีที่ฉันปิดไฟในห้องนอน เสียงที่น่าขนลุกก็ดังขึ้นในหูของฉัน แสงเหนือฉันเริ่มสั่นไหวช้าๆ เสียงพายุฝนที่ตกหนักจากนอกหน้าต่างของฉัน อุณหภูมิในห้องของฉันเริ่มลดลง นั่นคือตอนที่ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างเล็กๆ กลางห้องนอนเล็กๆ ของฉัน… เด็กผู้หญิงน่ารักที่มีผมเปียยาวสีบลอนด์จ้องมาที่ฉันจากหน้าต่างบานใหญ่ในคฤหาสน์ร้างหลังใหญ่ร้างอันน่ากลัวฝั่งตรงข้ามถนนของฉัน มีข่าวลือว่าสถานที่นี้ถูกหลอกหลอน เต็มไปด้วยผีและวิญญาณที่ไม่รู้จัก ปัง!! เสียงฟ้าร้องที่บาดหูทำให้ฉันสะดุ้ง จากนั้น ฉันสังเกตเห็นว่าเด็กหญิงคนนั้นหายไป และเสียงฝนก็เช่นกัน แต่ทั้งห้องนอนของฉันเต็มไปด้วยความรู้สึกกลัว ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ฉันเริ่มเดินไปรอบๆ ห้องอย่างควบคุมไม่ได้ หวังว่าฉันจะไปนอนและฝันถึงลูกกวาดแสนหวานแสนอร่อยและดอกกุหลาบหลากสีสันที่ผลิบาน
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างเล็ก ๆ อีกครั้ง… ค้างคาว ฉันกรีดร้องสุดปอด หลังจากนั้นฉันก็แทบหายใจไม่ออก แล้วมันก็บินมาที่ห้องนอนของฉัน ค้างคาวหนึ่งตัวกลายเป็นสอง สองกลายเป็นสาม ทีละคน.
ครู่ต่อมา ฉันแทบจะไม่เห็นไฟบนเพดานเลยด้วยซ้ำ ฉันถูกห้อมล้อมด้วยปีกที่กระพือปีก เมื่อเห็นเขี้ยวนับพัน ดวงตาของพวกมันเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด ฉันได้ยินเสียงสูงจนน่ารำคาญ เหมือนกับเสียงเด็ก 5 ขวบจากข้างหลังฉัน “ฉันอยากรู้ว่ารู้สึกยังไงที่ได้เป็นเด็กสาววัยรุ่นธรรมดาๆ” ฉันรู้สึกทึ่ง ใครเป็นคนพูด? พวกเขาหมายถึงอะไร? พวกเขาอยู่ที่ไหน?
ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างหายไป ฉันรู้สึกเหมือนขาดการติดต่อกับความเป็นจริง ทุกสิ่งที่ฉันกลัวหายไป “ตอนนี้คุณจะรู้ว่ารู้สึกอย่างไรที่ถูกเข้าใจผิด” ฉันได้ยินเสียงอันน่ากลัวพูดอีกครั้ง ฉันก็รีบกลับไปสู่ความเป็นจริงทันที แต่คราวนี้ ฉันรู้สึกแตกต่างออกไป ฉันพูดไม่ได้ ขยับไม่ได้ หายใจไม่ออก กะพริบตาไม่ได้ ฉันตัวเท่าค้างคาวตัวเล็กๆ จากนั้นฉันก็รู้ว่าเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เธอเป็นแวมไพร์ จับเด็ก ๆ และเปลี่ยนพวกเขาให้เป็นค้างคาวเพื่อปฏิบัติตามกฎของเธอ ตอนนี้ฉันเป็นหนึ่งในนั้น ไคโรปเทอราที่หนาวเหน็บ
The Horror of Chiropterans – Scary Story Contest
Prompt Option #1 | Prompt Option #2 |
A monster is terrified by the scary child who lives above his bed… | A family of vampires moves into your neighborhood, and you begin to see bats outside your bedroom window at night… |
The Horror of Chiropterans
On a calm and breezy evening, I was getting ready to go to bed, doing my normal routine; taking a warm shower, brushing my teeth with cold water, closing my bedroom door, and finally turning off the lights. But, as soon as I turned my bedroom lights off, an eerie sound started ringing in my ears. The lights above me start to flicker slowly. The sound of a heavy rainstorm from outside my window. The temperature in my room is starting to drop. That’s when I looked out my tiny window in the center of my small bedroom… An adorable girl with long blonde pigtails staring right at me from a big window in the massive frightening abandoned mansion across my street. The place was rumored to be haunted, filled with ghosts and spirits of the unknown. BANG!! The sound of ear-splitting thunder made me flinch. Then, I noticed that the little girl was gone, and so was the sound of rain. But, my whole bedroom was filled with the feeling of fear. I didn’t know what it was, I started pacing myself around the room uncontrollably. Hoping I could just go to bed and dream of sweet, tasty candy and colorful blooming roses.
I looked out my small window another time… A bat. I screamed at the top of my lungs, I could barely breathe after that. Then, it flew into my bedroom, one bat turned into two, two turned into three. One after another.
Moments later, I could barely even see the lights on my ceiling. I was surrounded by fluttering wings, seeing thousands of fangs, their eyes turned blood red. I heard a disturbingly high-pitched voice, like the sound of a 5 year old from behind me, “I would love to know how it feels like to be a regular teenage girl”. I was stunned. Who was speaking? What did they mean? Where are they?
I feel everything disappearing. I feel like I’m falling out of touch with reality, everything I was scared of is gone. “Now you will know how it feels to be misunderstood”. I hear the awful voice speaking once again, I immediately snap back to reality, but this time, I felt different. I couldn’t speak, I couldn’t move, I couldn’t breathe, I couldn’t blink, I was the size of a small bat. Then I realized it was the little girl. She was a vampire, capturing kids and turning them into a bat to obey her rules. I was now one of them, a bone-chilling chiroptera.
Recent Comments